ఇవ్వాలేమైంది నీకు.....

ఇవ్వాలేమైంది నీకు....
గ్రీష్మంలో మోడువారినప్పుడు కూడా
తాపంతో తరుక్కుపోయిన నామోములో అరుణారుణకాంతుల్ని చూసినవాడివి
శిశిరంలో గడ్డకట్టుకపోయినప్పుడు కూడా
విడివడిన బిందువుల్ని మంచులా బందించి అల్లుకుపోయినవాడివి
ఇవ్వాలేమైంది నీకు....
ఆశాడ మేఘంలో ప్రేమలేఖల్ని నీటి బిందువులుగా చేసి
అవనిపై అల్లుకుపోయే తీగల్ని ముద్దాడడానికి వర్షంగా నేను వస్తుంటే....
పూల రెమ్మల్లోంచి పుప్పొడి మోహంతో కైపెక్కి
ఎదురుగాలుల్ని చీలుస్తూ నీ యదసడికోసం తుమ్మెదనై నేనొస్తుంటే....
ఎక్కడిదీ ప్రచండ మారుతం
ఏమిటీ విది వైపరీత్యం
ఎడబాటు కోసం ఎవరు స్రుష్టించారి తడబాటు
నిను కలువద్దంటుంది
తనువులు తగలద్దంటుంది
వసంతం వేసిన చిగురులు మ్రుగశిర తొలకరి కోసమేగా....
మట్టిని ముద్దాడే విత్తు చివురుల మెలకల కోసమేగా...
ఉరకలై పరుగులెత్తే గంగమ్మ సముద్రుడి సాన్నిత్యం కోసమేగా....
ఇదే కదా ప్రక్రుతి
దీన్ని విక్రుతి చేసిందెవరు
ఆత్మీయ ఆలింగనాలు లేకుండా
మనసారా పలకరింపులు లేకుండా
ఇవ్వాలేమైంది నీకు.....